اسماعیل کارتال بارها دربی استانبول و تقابل پرهیجان مقابل گالا و بشیکشتاش را تجربه کرده اما شاید جنس دربی تهران تا حدودی فرق داشته باشد. با این حال آنچه مشخص است اینکه سرمربی ترکیه‌ای پرسپولیس همچنان در شروع راهش قرار دارد و همین مسأله باعث خواهد شد نگاه...
اسماعیل کارتال بارها دربی استانبول و تقابل پرهیجان مقابل گالا و بشیکشتاش را تجربه کرده اما شاید جنس دربی تهران تا حدودی فرق داشته باشد. با این حال آنچه مشخص است اینکه سرمربی ترکیه‌ای پرسپولیس همچنان در شروع راهش قرار دارد و همین مسأله باعث خواهد شد نگاه هواداران پرسپولیس به آنچه قرار است از او در این مسابقه تاریخی ببینند همراه با نگرانی‌ها و دلشوره‌هایی خواهد بود. البته که کارتال مربی کم‌تجربه و کم‌دانشی نیست و حدود یک ماه این تیم را تمرین داده و هدایت کرده اما یک چشم هواداران در مصاف با رقیب سنتی نگران و دیگری برقی از امید خواهد داشت.
نکته مهم اما مهره‌چینی و چینش ترکیب اولیه برای دربی است؛ اتفاقی که حتی در دوره برانکو و با توجه به کمبودها بعضاً باعث شکست پرسپولیس شده و همواره در این مسابقه اهمیت فوق‌العاده‌ای داشته است.
آنچه درباره کارتال و مهره‌چینی‌اش پیداست اینکه او هم مثل گاریدو اهل تغییرات متوالی در ترکیب است و هر مسابقه نسبت به بازی قبل حداقل سه تا چهار تغییر در ارنج اولیه اعمال می‌کند که بخشی از این تغییرات اجباری است. در عین حال این انتقاد به مدیران باشگاه پرسپولیس و کارتال وارد است که این رویه را گاریدو هم داشت پس چرا او آنقدر تحت فشار بود اما از کارتال کسی انتقاد نمی‌کند؟
با آنچه کارتال در بازی‌های اخیر پرسپولیس انجام داده حدس زدن دقیق ترکیب اصلی پرسپولیس برای مصاف مقابل استقلال دشوار به نظر می‌رسد اما می‌توان پیش‌بینی کرد او احتمالاً با همان سیستم 2-4-4 به میدان خواهد رفت و الکسیس گندوز درون دروازه کنعانی و گولسیانی در مرکز خط دفاع، فرجی و محمدی در کناره‌های خط دفاعی، سروش رفیعی و مسعود ریگی در مرکز، امید عالیشاه و محمد خدابنده‌لو در کناره‌ها و علیپور و دورسون در خط حمله به میدان خواهند رفت.
با این وجود اگر این ترکیب در زمین چیده شود حداقل 5 تغییر نسبت به بازی قبل در اراک به وجود می‌آید و نفراتی مثل پورعلی‌گنجی، عملود، مهری، احمدزاده و آل‌کثیر از زمین بیرون خواهند رفت و این یعنی که حدود 50درصد ترکیب تغییر کرده است.
پیشنهاد ویژه به کارتال؛ سه دفاع را هم امتحان کن
اصرار اسماعیل کارتال به استفاده از سیستم 2-4-4 خطی باعث شده تا تیم او در فاز دفاع و حمله شرایط خوبی نداشته باشد و آزمون و خطای او در این خصوص هم منجر به بهبود شرایط تیم او نشده است. کارتال البته در شروع بازی با النصر به سیستم 1-3-2-4 روی آورد و در نیمه دوم بازی با الهلال از سیستم 1-4-5 بود که در هر دو تغییر موفقیت‌هایی حاصل شد. در نیمه اول بازی با النصر پرسپولیس کیفیت خوبی در میدان‌داری و خلق موقعیت داشت و در نیمه دوم دیدار مقابل الهلال با بستن و تنگ کردن فضاها موقعیت گل چندانی به حریف قدرتمندش نداد و حتی به یک گل هم رسید.
با این حال آنچه در تمام بازی‌های اخیر با توجه به محدودیت‌ها مشخص شده اینکه سیستم 2-4-4 خطی با این نفرات به درد پرسپولیس نمی‌خورد چرا که این تیم هافبک کناری متخصص که قابلیت کمک به مدافع پشت سرش را داشته باشد ندارد و خدابنده‌لو و سلمانی از عهده این کار برنمی‌آیند و امید عالیشاه هم با توجه به سن‌وسالش بیشتر به درد بازی در پست مهاجم سایه یا پست10 می‌خورد.
با این وجود عجیب است که چرا کارتال در این سیستم به چیدمان 2-4-4 لوزی روی نمی‌آورد یا سؤال این است که چرا سیستم سه‌دفاعه را در تیمش تست نمی‌کند در حالی که ابزار کافی برای این چیدمان را دارد. در این سیستم او می‌تواند از چهار مدافع مرکزی خود(فرجی، گولسیانی، کنعانی و پورعلی‌گنجی) سه نفر را در خط دفاع قرار دهد. او برای پست وینگ بک چپ و راست میلاد محمدی و ایوب‌العملود را در اختیار دارد و همایی‌فر و براجعه هم به‌عنوان جوان‌هایی که بعداً به تیم اضافه می‌شوند، می‌توانند بکاپ مناسبی در این دو پست باشند.
در مرکز خط میانی با حضور ریگی، سرلک، مهری، سروش، خدابنده لو و یاسیین، کارتال می‌تواند سه تا از اینها را در ترکیب قرار دهد و به نوعی مرکز زمین را با اینها شلوغ کند.در این بین او می‌تواند یک بازیکن پست 6، یک بازیکن پست 8 و یک بازیکن پست 10 را برای این مثلث انتخاب کند که دستش برای این چیدمان کاملاً باز است.در خط حمله هم کارتال سه چهار مهاجم نوک دار که از بین آنها دو تا را انتخاب خواهد کرد و تا زمانی که وینگرهایش(امیری، اورونوف، صادقی و احمدزاده) برگردند وشرایط بازی داشته باشند دوباره به سیستم‌های دیگر فکر کند.
نکته مهم اما مهره‌چینی و چینش ترکیب اولیه برای دربی است؛ اتفاقی که حتی در دوره برانکو و با توجه به کمبودها بعضاً باعث شکست پرسپولیس شده و همواره در این مسابقه اهمیت فوق‌العاده‌ای داشته است.
آنچه درباره کارتال و مهره‌چینی‌اش پیداست اینکه او هم مثل گاریدو اهل تغییرات متوالی در ترکیب است و هر مسابقه نسبت به بازی قبل حداقل سه تا چهار تغییر در ارنج اولیه اعمال می‌کند که بخشی از این تغییرات اجباری است. در عین حال این انتقاد به مدیران باشگاه پرسپولیس و کارتال وارد است که این رویه را گاریدو هم داشت پس چرا او آنقدر تحت فشار بود اما از کارتال کسی انتقاد نمی‌کند؟
با آنچه کارتال در بازی‌های اخیر پرسپولیس انجام داده حدس زدن دقیق ترکیب اصلی پرسپولیس برای مصاف مقابل استقلال دشوار به نظر می‌رسد اما می‌توان پیش‌بینی کرد او احتمالاً با همان سیستم 2-4-4 به میدان خواهد رفت و الکسیس گندوز درون دروازه کنعانی و گولسیانی در مرکز خط دفاع، فرجی و محمدی در کناره‌های خط دفاعی، سروش رفیعی و مسعود ریگی در مرکز، امید عالیشاه و محمد خدابنده‌لو در کناره‌ها و علیپور و دورسون در خط حمله به میدان خواهند رفت.
با این وجود اگر این ترکیب در زمین چیده شود حداقل 5 تغییر نسبت به بازی قبل در اراک به وجود می‌آید و نفراتی مثل پورعلی‌گنجی، عملود، مهری، احمدزاده و آل‌کثیر از زمین بیرون خواهند رفت و این یعنی که حدود 50درصد ترکیب تغییر کرده است.
پیشنهاد ویژه به کارتال؛ سه دفاع را هم امتحان کن
اصرار اسماعیل کارتال به استفاده از سیستم 2-4-4 خطی باعث شده تا تیم او در فاز دفاع و حمله شرایط خوبی نداشته باشد و آزمون و خطای او در این خصوص هم منجر به بهبود شرایط تیم او نشده است. کارتال البته در شروع بازی با النصر به سیستم 1-3-2-4 روی آورد و در نیمه دوم بازی با الهلال از سیستم 1-4-5 بود که در هر دو تغییر موفقیت‌هایی حاصل شد. در نیمه اول بازی با النصر پرسپولیس کیفیت خوبی در میدان‌داری و خلق موقعیت داشت و در نیمه دوم دیدار مقابل الهلال با بستن و تنگ کردن فضاها موقعیت گل چندانی به حریف قدرتمندش نداد و حتی به یک گل هم رسید.
با این حال آنچه در تمام بازی‌های اخیر با توجه به محدودیت‌ها مشخص شده اینکه سیستم 2-4-4 خطی با این نفرات به درد پرسپولیس نمی‌خورد چرا که این تیم هافبک کناری متخصص که قابلیت کمک به مدافع پشت سرش را داشته باشد ندارد و خدابنده‌لو و سلمانی از عهده این کار برنمی‌آیند و امید عالیشاه هم با توجه به سن‌وسالش بیشتر به درد بازی در پست مهاجم سایه یا پست10 می‌خورد.
با این وجود عجیب است که چرا کارتال در این سیستم به چیدمان 2-4-4 لوزی روی نمی‌آورد یا سؤال این است که چرا سیستم سه‌دفاعه را در تیمش تست نمی‌کند در حالی که ابزار کافی برای این چیدمان را دارد. در این سیستم او می‌تواند از چهار مدافع مرکزی خود(فرجی، گولسیانی، کنعانی و پورعلی‌گنجی) سه نفر را در خط دفاع قرار دهد. او برای پست وینگ بک چپ و راست میلاد محمدی و ایوب‌العملود را در اختیار دارد و همایی‌فر و براجعه هم به‌عنوان جوان‌هایی که بعداً به تیم اضافه می‌شوند، می‌توانند بکاپ مناسبی در این دو پست باشند.
در مرکز خط میانی با حضور ریگی، سرلک، مهری، سروش، خدابنده لو و یاسیین، کارتال می‌تواند سه تا از اینها را در ترکیب قرار دهد و به نوعی مرکز زمین را با اینها شلوغ کند.در این بین او می‌تواند یک بازیکن پست 6، یک بازیکن پست 8 و یک بازیکن پست 10 را برای این مثلث انتخاب کند که دستش برای این چیدمان کاملاً باز است.در خط حمله هم کارتال سه چهار مهاجم نوک دار که از بین آنها دو تا را انتخاب خواهد کرد و تا زمانی که وینگرهایش(امیری، اورونوف، صادقی و احمدزاده) برگردند وشرایط بازی داشته باشند دوباره به سیستم‌های دیگر فکر کند.
